Σκίουρος ζητεί βερβερίτσα

( Στάλθηκε από την Para-Mythou )

Της Ελένης Φουρνάρου

Ο Ντέιβιντ Σεντάρις είναι «κακός». Κυνικός, δηκτικός, συχνά αμείλικτος.
Στο βιβλίο του «Σκίουρος ζητεί βερβερίτσα» είναι πάρα πολύ κακός.
Θυμάστε όλες αυτές τις ιστορίες που ακούγαμε από παιδιά με τα ολόγλυκα 

ζωάκια, τα φιλικά σκυλάκια, τα αθώα αρνάκια, τις γατούλες, τις χελωνίτσες, 

τις σοφές κουκουβάγιες; Ξεχάστε τα. Στο σύμπαν του Σεντάρις οι πάπιοι είναι 

αγενείς και αθυρόστομοι, οι αρκούδες τελείως χαζές, οι πελαργίνες νευρωτικές, 

οι αγελάδες χαιρέκακες, τα κουνελάκια ανελέητοι φονιάδες, οι γάτοι κατάδικοι 

αλκοολικοί και οι σκύλες «σκύλες».

Οι ιστορίες που αφηγείται στα δεκαέξι διηγήματα του βιβλίου είναι εντελώς 

χαρακτηριστικές μιας σκοτεινής θεώρησης της ανθρώπινης φύσης. Κουτσομπολιά, 

ψέματα, καβγάδες, αρχομανία, κολακείες, συμφέροντα, φιλαυτία και, επιπλέον, 

άπιστοι σύζυγοι, καταπιεστικές οικογένειες και γραφειοκράτες δημόσιοι υπάλληλοι.

Τίποτα πολύ καινούριο και οπωσδήποτε τίποτα που να μην έχουμε ξαναδεί. Μόνο 

που όλα αυτά τα πράττουν χαριτωμένα ζωάκια των παιδικών παραμυθιών. Κι εκεί 

ακριβώς είναι το κόλπο του Σεντάρις: αν σταθείς μια στιγμή, καθώς προχωράς στην 

ανάγνωση και φανταστείς την εικόνα που περιγράφει, την καλή μας αγελάδα, ας 

πούμε, να πλευρίζει τον ανύποπτο γάλο, παραμονή Χριστουγέννων και να του 

ψιθυρίζει με ικανοποίηση «Το ξέρεις ότι θα σου κόψουν το κεφάλι, έτσι δεν είναι;», 

νιώθεις ακούσια το πρόσωπό σου να μορφάζει με φρίκη. Μα, η αγελάδα;

Το βιβλίο είναι εικονογραφημένο από τον Ίαν Φάλκονερ με έναν τρόπο καίριο, 

που εντείνει την επιδιωκόμενη φρίκη.

Ο Σεντάρις διασκεδάζει με το ισοπεδωτικό, ανόσιο χιούμορ του, τα ανατρεπτικά 

φινάλε του και τα ανήθικα χτυπήματα στους παιδικούς μας μύθους. Χτίζει ιστορίες 

και εικόνες που παραμένουν για καιρό στην άκρη του μυαλού και τελικά, όταν 

ξεπεράσεις το πρώτο σοκ, σε κάνουν να γελάς. Μόνο μην το χαρίσετε στην 

αγαπημένη σας. Και, φυσικά, μην το διαβάσετε στα παιδιά σας.

Φράσεις από το βιβλίο

«Τι να γίνει, είπε η χελώνα, μπορείς πάντα να το κάνεις την επόμενη φορά».
«Μετά, μυρίζοντας καπνό και κέτσαπ, θα επέστρεφα στη σκύλα γυναίκα μου 

και θα συνέχιζα το μακροχρόνιο καθήκον μου να την αγαπώ».
«…οι μύγες πάνε όπου υπάρχουν σκατά, οπότε αν δεν θέλεις να μαζεύονται 

στο μέτωπό σου, καθάρισέ το!».
«Ηλίθιοι, είπε. Τι αξία έχει μία πύλη χωρίς τείχος;».
«Σας ευχαριστώ, είπε το μινκ στο τέλος της σύντομης ομιλίας του. Ήσασταν 

καταπληκτικό κοινό, και τώρα μην ξεχάσετε να δώσετε φιλοδώρημα στη 

σερβιτόρα σας».
«Άκουσέ με. Δεν έχει υπάρξει σε όλη την ιστορία του κόσμου ένας αρσενικός 

αρουραίος που να έχει δώσει στο παιδί του έστω και μια γόπα από τσιγάρο…».
«Δεν έχω κανένα όνομα, ούτε είχα, ούτε θα έχω, μου είπε. Έτσι είμαστε εμείς 

οι ιπποπόταμοι».