Εικονογραφημένο βιβλίο δια χειρός...

... Κατερίνας ( Ι )

Φτιάχνοντας ένα εικονογραφημένο βιβλίο

(Από την Ελισσάβετ)

Από το σεμινάριό μας δημιουργικής γραφής στον Πολυχώρο ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Κοινωνία των (δε)κάτων - Ραντεβού με την καλή ποίηση

Την Πέμπτη, 31 Μαρτίου, στις 8 το βράδυ, στην Ελληνοαμερικανική 
Ένωση,μια βραδιά με θέμα Η ποίηση στην Κοινωνία των (δε)κάτων. Οι 
συλλογές Κατάσταση πολιορκίας, του Μαχμούντ Νταρουίς σε μετάφραση 
Γιώργου Μπλάνα, Η μουσική των άστρων του Τσαρλς Σίμικ σε μετάφραση 
Στρατή Χαβιαρά και Ντίνοιυ Σιώτη, ο Κύβος του Πάνου Καπώνη και Το 
προσωπείο του χρόνου του Βασίλη Μαραγκού. Τα βιβλία παρουσιάζουν, 
αντιστοίχως, οι Γιώργος Μπλάνας, Στρατής Χαβιαράς, Παντελής Απέργης 

και Χρύσα Σπυροπούλου.

Χαοτικός ο χώρος του παιδικού βιβλίου - Δύο γνωστοί και πολυβραβευμένοι συγγραφείς μιλούν στην «Κ»

(Στάλθηκε από την Para-Mythou)  Της Σάντρας Βούλγαρη Μια άνοιξη πολλών νέων τάσεων, ταλέντων και συγγραφέων. Ενας χώρος πολύπλευρος ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί με ραγδαίους ρυθμούς ακολουθώντας τους αντίστοιχους στο εξωτερικό. Αν και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έμοιασε να υπερφορτώνεται με ιδέες και προσπάθειες, η ποιότητα και ποσότητα του σύγχρονου παιδικού βιβλίου στην Ελλάδα έχουν ανέβει αισθητά. Ακόμη μια τρανή απόδειξη είναι η εξ ημισείας φετινή βράβευση, με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου 2010, σε δύο από τους καλύτερους εκπροσώπους του χώρου. Από τη μια πλευρά ο δάσκαλος του ελληνικού παιδικού βιβλίου Μάνος Κοντολέων με την τριαντάχρονη πορεία του, ο οποίος βραβεύεται για το βιβλίο «Πολύτιμα Δώρα» (εκδ. Πατάκη), ένα έργο λυρικό, παραμυθένιο, συναισθηματικό. Δίπλα του ο νεώτερος στο τοπίο, Βασίλης Παπαθεοδώρου, πολυβραβευμένος για το ιδιαίτερα δυναμικό, σχεδόν κινηματογραφικό στυλ γραφής του, με θέματα εμπνευσμένα από την επικαιρότητα των νέων, ξαναβραβεύεται, αυτή τη φορά για το βιβλίο του «Στη διαπασών» (εκδ. Καστανιώτη). Μόλις μια ανάσα από την εισβολή της ψηφιακής εποχής του βιβλίου, μέσα στη δίνη της κρίσης, η οποία κυρίως «στο ανθρώπινο επίπεδο της» πρόκειται σύντομα να επηρεάσει τα έργα τους, οι δύο συγγραφείς μίλησαν στην «Κ» για τις «αντιστάσεις» του παιδικού βιβλίου.

Πες το μ’ένα χαϊκού !

(Στάλθηκε από την Para-Mythou)


Πατήστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο

Πορτραίτο του Ματσούο Μπασό. Η καλλιγραφία αναφέρεται σε ένα
από τα πιο διάσημα χαϊκού του Μπασό, το χαϊκού του βατράχου.
Ο Μπασό βυθίστηκε στο χαϊκού και στη σκέψη του Ζεν και αντιλαμβανόταν
την ποίηση σαν ένα ιδιαίτερο τρόπο ζωής (Κάντο, ο Δρόμος της Ποίησης).
Ήταν πεπεισμένος πως η ποίηση ήταν μια πηγή της φώτισης (Σατόρι).

Χαϊκού : Το πιο σύντομο ποίημα του κόσμου

Είναι η πιο σύντομη ποιητική φόρμα στον κόσμο, μας έρχεται από την Ιαπωνία
του 16ου αι., και είναι επηρεασμένη από τη σκέψη του Ταοϊσμού και του 

Βουδισμού Ζεν. Στη συνέχεια κατέκτησε την Ευρώπη και όλο το δυτικό κόσμο. 

Είναι το χαϊκού που ίσως ήδη ξέρετε από τα σχολικά βιβλία σας. Η γοητεία του 

άραγε βρίσκεται στη συντομία, στο ρυθμό, στο βάθος του νοήματος, στην 

ευστροφία, στη σοφία, στο χιούμορ, στις αντιθέσεις, στις όμορφες λέξεις, στο 

στοιχείο της έκπληξης ή στη δύναμη των εικόνων του; Δύσκολο να πεις. Γιατί 

το χαϊκού τα έχει όλα αυτά.

Μ΄ ακούς;

( Γράφτηκε από τη Ρουμπίνη )

Γεια σου. Με λένε Χαρά. Εσένα; Δε γράφω ημερολόγιο. Μιλάω σε σένα. 

Όχι. Ούτε να αυτοκτονήσω πρόκειται. Απλά θέλω να σου μιλήσω. Δε με 

ξέρεις; Ψάξε λίγο και θα με θυμηθείς…Δεν το έχω ξανακάνει αυτό. Όμως 

δε γίνεται αλλιώς. Πρέπει να σου μιλήσω. Είναι η μόνη λύση..; Λίγο κλισέ 

ακούγεται. Δεν είμαι καλή στο να εκφράζομαι. Είμαι καλή στο να κρατάω.. 

Τι; Οτιδήποτε! Όποιο βάρος δε μπορείς να σηκώσεις. Τα ψώνια απ΄ το 

σουπερμάρκετ, τη γκρίνια του μικρού, τη βαλίτσα σου στο ταξίδι, το μυστικό 

«ως τον τάφο», την ομάδα στο match point, τη μονάδα στο διαγώνισμα, την 

αναχώρηση … «Βράχος» που λέει κι η μαμά. Λόγω χαρακτήρα; Λόγω του 

ρόλου που μου δόθηκε να παίξω από μικρή; Δεν ξέρω. Πάντως θα ήθελα να 

ρίξω μια ματιά παρακάτω στο σενάριο. Τέλος πάντων.

Στον αστερισμό των διδύμων ... Δυο λόγια για την παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ελένης Σβορώνου

(Γράφτηκε από την Ειρήνη)

Πήγα στην παρουσίαση και μου άρεσε πολύ το όλο κλίμα, τα παιδιά 

και οι δάσκαλοι.Διάβασα αμέσως και το βιβλίο και σας γράφω δυο 

αράδες γι' αυτό: Η Λεωνή, διοχετεύει τις ανασφάλειες και τις φοβίες 

της σε μας, το κοινό της, ρητορεύοντας σαν το δικηγόρο μπαμπά της, 

προσπαθώντας με χιούμορ και παρρησία, να μας πείσει για το πόσο πιο 

όμορφη και σπουδαία είναι η δίδυμη και … ολόιδια αδελφή της. Και η 

αναμενόμενη ανατροπή φτάνει ρολλάροντας σε σκέιτ μπορντ ίσα ίσα 

για να προλάβει την αλλαγή της ηρωίδας, πάνω στην αλλαγή του νέου 

χρόνου. Το βιβλίο της Ελένης Σβορώνου «Στον αστερισμό των διδύμων», 

διαβάζεται πολύ ευχάριστα, προχωρά γρήγορα, σε μια γλώσσα νεολαιίστικη, 

με ατάκες πραγματικές, από αληθινούς μπλογκοσφαιρικούς διαλόγους. 

Αν τα ενδιαφέροντά σας εμπίπτουν για οποιοδήποτε λόγο στην κατηγορία 

«Σύγχρονη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους», διαβάστε το κι εσείς και 

μου λέτε.

Ημέρα Ποίησης

Την Παρασκευή, 18 Μαρτίου, στις 7:30 μ.μ., ας πάμε οι Νότιοι στο Café Dasein, 
Σολωμού 12, να παρακολουθήσουμε την Κάθοδο των βορείων, Ποίηση στο Κουτί
 – Ένα μεταφυσικό αλφαβητάρι με την Έλσα Κορνέτη και τον Γιώργο Αλισάνογλου.

Κι ας μην ξεχάσουμε την Ημέρα Ποίησης, την Δευτέρα, 21 Μαρτίου, να υποδεχτούμε 
όλοι στην κοινωνία των ποιητών τριάντα νέους ποιητές στο Café Floral, Πλατεία Εξαρχείων 
στις 8 μ.μ., «30 έως 30» όπου νέοι ποιητές θα διαβάσουν από το έργο τους. Oμιλήτρια: 
Τιτίκα Δημητρούλια και αμέσως μετά, από τις 9:30 μ.μ. μέχρι όσο τραβήξει, η Κοινωνία 
των (δε)κάτων με την Εταιρεία Συγγραφέων φιλοξενούν ποιητές της Εταιρείας που 
διαβάζουν ποιήματά τους!

Για τους επισκέπτες μας που σκοπεύουν να λάβουν μέρος σε κάποιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό

Όταν στους όρους του διαγωνισμού, αναφέρεται ότι το έργο σας δεν πρέπει
να ξεπερνά κάποιο συγκεκριμένο αριθμό σελίδων :

1. Υπολογίστε τα περιθώρια δεξιά - αριστερά και πάνω - κάτω να είναι περίπου
    2 cm για σελίδα μεγέθους Α4 (ή καλύτερα αφήστε το προτεινόμενο πρότυπο
    από το WORD ως έχει).

2. Επιλέξτε μια συνηθισμένη γραμματοσειρά όπως π.χ. την Times New Roman.

3. Με μέγεθος γραμματοσειράς 11, ένα πυκνογραμμένο κείμενο θα σας βγει
    περίπου 500 λέξεις ανά σελίδα ενώ με 12 γύρω στις 400 (μείωση περίπου 20%
    με την αύξηση 1 στιγμής).

4. Καλή έμπνευση και κάθε επιτυχία !

Σχολική εκδρομή και Παράδεισος ... (Μέρος 3ο : Η μαμά)

ΒΛΑΒΗ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ 

Η κυρία Ευτέρπη νομίζει ότι λείπω και τινάζει πάλι τα χαλιά της πάνω από 

το μπαλκόνι μου. Όλοι οι καυγάδες μας στο βρόντο πάνε, δεν παίρνει χαμπάρι 

η αφιλότιμη. Να γυρίσει όμως πίσω το παιδί μου με το καλό και θα την 

κανονίσω εγώ. Όχι όμως σήμερα, δεν έχω αντοχή ούτε τα πόδια μου να σύρω. 

Έμεινα μέσα όλη την μέρα, αγκαλιά με την κακάσχημη αντίκα που παριστάνει 

την τηλεφωνική συσκευή. Κληρονομιά από τον μακαρίτη τον πεθερό μου. 

Αφού του άρεσε τόσο πολύ, ας την έπαιρνε μαζί του.

Mεταξύ εφηβικής και ενήλικης λογοτεχνίας

(Στάλθηκε από την Para-Mythou)

Μαμά, κι εγώ δεν σ’ αγαπώ

Της Παυλίνας Μάρβιν

Νομίζω πως τα πράγματα γίνονται ήδη σχετικά καθαρά όταν η συγγραφέας
ονομάζεται Μαργαρίτα και το βιβλίο έχει αυτόν τον τίτλο. Θέλω να πω,
Μαργαρίτα είναι ένα όνομα που εμένα με παραπέμπει σε παιδί, το οποίο,
είτε έχει μεγαλώσει είτε είναι παιδί ακόμα, ή και τα δύο, πάντως, αν ήθελα
να γράψω ένα βιβλίο τώρα και να μιλήσω ως παιδί, ίσως να διάλεγα να το
υπογράψω, πολύ πιθανόν, με το όνομα Μαργαρίτα.

Βία στο σχολείο: προσοχή μπορεί να είναι αόρατη.

(Στάλθηκε από την Para-Mythou)

(Της Ελένης Σβορώνου, από την Καθημερινή, στήλη ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ)

Δευτέρα πρωί στην τάξη, λίγο πριν μπει ο δάσκαλος.

Τα παιδιά μιλάνε και κάνουν φασαρία. Πιο πολύ φωνάζει ο Μάνος. 

Είναι άριστος στο ποδόσφαιρο και στο τρέξιμο, μιλάει δυνατά, κοροϊδεύει, 

όλοι γελάνε και τελικά πήρε τον ρόλο του αρχηγού. Έχει φτιάξει μάλιστα 

και μια μικρή «συμμορία» που αποτελείται από τον Μπάμπη, τον Λάκη και 

τον Λευτέρη. Οι υπόλοιποι κάνουν ό,τι λέει η συμμορία ή την ανέχονται. 

Η Ελπίδα και η Ζωή δεν πηγαίνουν καθόλου το νταηλίκι και τις εξυπνάδες 

της συμμορίας . Δε λένε τίποτα όμως γιατί δε θέλουν να πάθουν τα ίδια 

που παθαίνει η Άννα. Η Άννα είναι καινούργια. Ήρθε στη μέση της χρονιάς 

κι ήταν πολύ ντροπαλή. Δεν είναι περίεργο γιατί η Άννα τραυλίζει. Έχει τύχει 

να πει και δυο και τρεις προτάσεις χωρίς να τραυλίσει αλλά άμα την πιάσει 

ταραχή κολλάει άσχημα. Και πώς να μη σε πιάσει ταραχή άμα μπαίνεις σε 

καινούργια τάξη ή όταν σε σηκώνουν για μάθημα; Στο σχολείο όλα συνωμοτούν

για να σου δημιουργήσουν τρακ, αισθανόταν η Άννα. Αλλά εδώ τα πράγματα 

ήταν χειρότερα από ποτέ. 

Σχολική εκδρομή και Παράδεισος ... (Μέρος 2ο : Ο μαθητής)

ΤΑΠΙ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ

Μια δυνατή αγκωνιά στην πόρτα και είμαι έτοιμος για βουτιά εκεί που νομίζω

ότι βρίσκεται το κρεβάτι μου. Από προχθές που ήρθαμε έχουν γίνει τόσα πολλά 

που δεν παίρνω όρκο ότι είναι ακόμα εδώ. Ο σωρός από βαλίτσες και ρούχα 

μεγαλώνει ανησυχητικά μέρα με την μέρα καταβροχθίζοντας λαίμαργα το 

δωμάτιο. Να ήταν τουλάχιστον πιο μεγάλο, με δυσκολία χωράει καμιά εικοσαριά 

άτομα που μαζευόμαστε κάθε βράδυ. Τόσα λεφτά δώσαμε, θα μπορούσαν να μας 

βρουν κάτι της προκοπής. Η βραδιά μόλις ξεκίνησε κι εγώ νυστάζω ήδη πολύ. 

Χώρια που το κεφάλι μου γυρίζει με τόσα που ήπιαμε πάλι. Σαν ηλεκτρόνιο που 

περιστρέφεται τρελά γύρω από τον πυρήνα του ατόμου, όπως φαντάζομαι ότι μας 

λέει στο μάθημα ο κύριος Αιμίλιος όταν νομίζει πως τον προσέχουμε.

Πρόσκληση σε εκδήλωση

Τα υλικά του μικρού συγγραφέα

( Στάλθηκε από την Para-Mythou )

Αφού διαβάσετε τα παρακάτω επισκεφτείτε την ιστοσελίδα
http://www.navarinotale.com/, φτιάξτε το δικό σας παραμύθι
της Γιάλοβας και στείλτε το στον διαγωνισμό. Καλή επιτυχία !

ΙΔΕΑ

Το θέμα της ιστορίας σου θα αφορά σίγουρα τη Γιάλοβα και τα φυτά,
τα ζώα και τα πουλιά που ζουν εκεί. Δε φτάνει όμως αυτό. Χρειάζεσαι
και μια πρωτότυπη ιδέα. Πού θα τη βρεις; Παντού! Οι συγγραφείς αντλούν
την έμπνευσή τους από την καθημερινότητα, από κάτι που άκουσαν ή
διάβασαν και τους άρεσε, από άλλες ιστορίες, από την επικαιρότητα, από
την παρατήρηση των ανθρώπων γύρω τους, από όσα τους απασχολούν ή
όσα έχουν ζήσει. Μία ιστορία μπορεί να ξεκινήσει από μια λέξη, μια φράση,
μια εικόνα, ένα όνειρο, έναν ήρωα, ένα αντικείμενο, μια σκέψη… Κοίτα
τώρα γύρω σου. Ό,τι βλέπεις είναι και μια ιδέα για να διαλέξεις, μην αργείς!

Ρόδα ποδηλάτου

( Γράφτηκε από την Ελπίδα )

Το κουδούνι της πόρτας. Ήχος που μοιάζει με κουδούνι ποδηλάτου. 

Ο Γιώργος ανοίγει. Στέκει άγαλμα μπροστά της. Δυο ρόδες ποδηλάτου, 

το δάσος, τα πετάλια, τα γέλια τους. Ύστερα οι βόλτες, τα σινεμά, η μουσική. 

Κι ύστερα το κενό, η εξαφάνιση. Να της ρίξει μια μπουνιά ή να την αγκαλιάσει;

** *

Ξύπνησε και κατέβηκε δυο δυο τα σκαλιά. Mια όμορφη μυρωδιά διαπέρασε 

τη μύτη του. Ορμάει στην κουζίνα. Μια τούρτα από τηγανίτες πασπαλισμένες 

με την αγαπημένη του μαρμελάδα. Χωρίς να χάσει ούτε λεπτό αγκάλιασε τη 

μαμά του και άρπαξε το πιρούνι που τον περίμενε πάνω στο τραπέζι. Το κουδούνι 

της πόρτας, ένα τεράστιο κουτί, ο κόκκινος φιόγκος. «Αυτό είναι για σένα, από 

τον μπαμπά και εμένα!», του είπε η μαμά και τον φίλησε. «Χρόνια πολλά αγόρι 

μου. Μιας και έκλεισες τα 7 μπορείς να πηγαίνεις μόνος σου βόλτες τώρα πια».

Το υπέροχο λευκό της κασκόλ

( Γράφτηκε από την Ελισσάβετ )

Περνώντας χαρούμενη δίπλα από τη γυαλιστερή βιτρίνα, στάθηκε 

να επιθεωρήσει το είδωλό της. Κομψά ντυμένη, μαλλιά «επιμελώς 

ατημέλητα», μικρή δερμάτινη τσάντα με τα απολύτως απαραίτητα 

για ένα σαββατοκύριακο και ένα υπέροχο λευκό κασκόλ δεμένο 

με χάρη στο λαιμό. Δυο ίδια είχε αγοράσει στο προηγούμενο ταξίδι 

της. Όχι από αυτό το κατάστημα, από το αντίστοιχο στο duty free της 

Φρανκφούρτης. Το ένα ήταν για κείνον! «Θα είναι σα να σε κρατάω 

αγκαλιά» του ψιθύρισε τυλίγοντάς το στο λαιμό του.

Σχολική εκδρομή και Παράδεισος ... (Μέρος 1ο : Ο καθηγητής)

ΑΓΝΟΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Το Alzheimer δεν έχει προχωρήσει πολύ, θυμάμαι ακόμα τι πρέπει να

κάνω με τα κλειδιά που κρατάω. Έχω μείνει όμως να κοιτάζω την πόρτα 

του δωματίου σαν να πρόκειται να ανοίξει από μόνη της. Ας με σύρει 

κάποιος μέσα επιτέλους ! Ο πολυέλαιος στραφταλίζει φλερτάροντας με το 

υπέρδιπλο κρεββάτι που απελπίστηκε να με περιμένει. Λαχταρώ να κοπανήσω 

λίγο το κεφάλι μου στην ταπετσαρία του τοίχου, τα χάπια για τον πονοκέφαλο 

δεν με πιάνουν πια.Μαζεύω το χαρτί με την προσφορά του πρακτορείου για 

να το κλοτσήσω, τσαλακωμένο ξανά, προς την Ακρόπολη που με κοροϊδεύει 

πίσω από τα τζάμια. Οικονομική κρίση δεν λέω, αλλά είναι δυνατόν να είναι 

τόσο φτηνά εδώ ;