Chin Chan Choon

Chin Chan Choon

Της Ανδριάνας Ηλιοπούλου-Τσιμαράτου

(Οι μικροί λάτρεις του αστυνομικού γράφουν..)

Περίληψη των προηγουμένων: Στην παρουσίαση βιβλίου του διάσημου συγγραφέα Chin Chan Choon συρρέουν τα πλήθη. Στο Μεταίχμιο βεβαίως! Ασφυκτικά γεμάτη η αίθουσα του Πολυχώρου! Τα πλήθη φτάνουν ως τον Πειραιά! Ο συγγραφέας υπογράφει τα βιβλία επί δυο μέρες. Στη συνέχεια όμως οι φανατικοί αναγνώστες του Chin Chan Choon ανακαλύπτουν ότι έχουν κακέκτυπα. Στου καθενός το βιβλίο λείπει συστηματικά ένα γράμμα. Αποτέλεσμα: ορισμένες φράσεις είναι ακατανόητες. Η αναγνωστική απόλαυση πάει περίπατο. Το Μεταίχμιο καλεί τον ντετέκτιβ , συγγραφέα αυτής της ιστορίας, να λύσει το μυστήριο.

Η υπόθεση ήταν δύσκολη και για πρώτη φορά σκέφτηκα στα σοβαρά ότι μπορεί και να μην άξιζα τη φήμη μου. Πώς θα τα έβγαζα πέρα; Δεν είχα κανένα στοιχείο. Τι μπορεί να είχε γίνει; Καθόμουν στον χώρο υποδοχής των εκδόσεων πίνοντας ένα ζεστό τσάι όταν ακούστηκε μια φωνή:

«Παρακαλώ να περάσει στον χώρο των εκδηλώσεων η Ανδριάνα. Θα κάνουμε ανάκριση.»

Πέρασα χωρίς όρεξη από το γραφείο, από ένα λουτρό και τελικά έφτασα στην αίθουσα των εκδηλώσεων.

Ένας κύριος με κοιτούσε ψυχρά, με κάτι γκρίζα παγωμένα μάτια που τα έτριβε πίσω από χοντρά γυαλιά, με χοντρούς φακούς. Άδειο βλέμμα. Ύποπτο μου φάνηκε.

«Πριν μου κάνετε εσείς ανάκριση, θα σας κάνω εγώ» του είπα κοφτά.

«Σας ακούω» μούγκρισε.

«Όταν γινόταν η εκδήλωση, εσείς που ήσασταν;» ρώτησα και με λοξοκοίταξε.

«Που να ‘μουν; Εδώ ήμουν.»

Είχε πάρει φόρα και δεν τον έκοβες με τίποτα:

«Μετά, με ένα σούπερ μηχάνημα, πολύ γρήγορα ξανατύπωσα τις ιστορίες με κάποιες ελλείψεις…»

Σταμάτησε απότομα και έβγαλε ένα μαχαίρι.

Μηχανικά πάτησα τον αριθμό 2 του iphone μου που σήμαινε ενισχύσεις. Και δεν άργησαν να έρθουν.

Η αστυνομία τον έπιασε και μεθαύριο θα γίνει η δίκη του

Εκείνη τη στιγμή ο ανακριτής έβγαλε τη μάσκα και εμφανίστηκε ο Chin Chan Choon! Ήταν ο ένοχος!