Γράψαμε :

Επικαιρότητα (87) Καλλιτεχνική γωνιά (16) Η ποίηση βρίσκεται παντού (12) Διαχρονικά και άλλα (9) Με αφορμή ένα κιθαριστικό κομμάτι (9) Οι μαθητές γράφουν (9) Ένα όνειρο (8) Αφιερώματα (8) Ξεκινώντας από μια συνέντευξη (8) Ένας ξένος στην οικογένεια μας (7) Προσωπικά αντικείμενα (6) Σεμινάρια (6) Εκδηλώσεις (5) Ιστορία για καληνύχτα (5) Οδηγίες Χρήσης (5) Παρωδία ενός κλασικού παραμυθιού (5) Όμορφος / Όμορφη (4) Αφίξεις - Αναχωρήσεις (4) Λόγου τεχνήματα (4) Ορισμός συγγραφέα (4) Παιδί και εκπαίδευση (4) άσκηση: Μυστήριο στο Μεταίχμιο (4) SMS : Αγάπη μου τελειώσαμε ... (3) Άσκηση: Μια ιστορία με τις λέξεις μπαούλο (3) Δρυίδων έργα (3) Ιστορίες με ζώα (3) Σεμινάριο δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης για παιδιά. Πολυχώρος. Γράφουμε αστυνομικές ιστορίες (3) Χειροποίητα βιβλία (3) Για τη γραφή (2) Διαγωνισμοί (2) Ιστορίες της κρίσης (2) Καλοκαιρινά (2) Φιλαναγνωσία στα σχολεία (2) Ψυχανάλυση και λογοτεχνία (2) Βιβλία (1) Εργαστήριο δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης για παιδιά (1) Η πρώτη μου ανάμνηση (1) Κριτική (1) Μαθητών έργα (1) Μεταίχμιο 2013 (1) Μεταμορφώσεις (1) Μια ιστορία (1) Περί ευτυχίας (1) Προσκλήσεις (1) Συγγραφείς στα σχολεία (1) Τα καλά νέα (1) σοφίτα (1) φάντασμα (1)

Σχολική εκδρομή και Παράδεισος ... (Μέρος 2ο : Ο μαθητής)

ΤΑΠΙ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ


Μια δυνατή αγκωνιά στην πόρτα και είμαι έτοιμος για βουτιά εκεί που νομίζω
ότι βρίσκεται το κρεβάτι μου. Από προχθές που ήρθαμε έχουν γίνει τόσα πολλά 
που δεν παίρνω όρκο ότι είναι ακόμα εδώ. Ο σωρός από βαλίτσες και ρούχα 
μεγαλώνει ανησυχητικά μέρα με την μέρα καταβροχθίζοντας λαίμαργα το 
δωμάτιο. Να ήταν τουλάχιστον πιο μεγάλο, με δυσκολία χωράει καμιά εικοσαριά 
άτομα που μαζευόμαστε κάθε βράδυ. Τόσα λεφτά δώσαμε, θα μπορούσαν να μας 
βρουν κάτι της προκοπής. Η βραδιά μόλις ξεκίνησε κι εγώ νυστάζω ήδη πολύ. 
Χώρια που το κεφάλι μου γυρίζει με τόσα που ήπιαμε πάλι. Σαν ηλεκτρόνιο που 
περιστρέφεται τρελά γύρω από τον πυρήνα του ατόμου, όπως φαντάζομαι ότι μας 
λέει στο μάθημα ο κύριος Αιμίλιος όταν νομίζει πως τον προσέχουμε.

Τον καημένο, μέσα στην απογοήτευση τον είδα πριν λίγο. Αλλά δεν πρέπει να 
παρασυρθώ, δεν είναι ώρα να αρχίσω να λυπάμαι τους καθηγητές μας. Αν δεν 
ήθελαν, ας μην μας συνόδευαν. Εντόπισα ένα μικρό ελεύθερο χώρο ανάμεσα στο 
κεφάλι του Μιχάλη και στην πλάτη της Κωνσταντίνας. Πρέπει να βιαστώ, μπορεί 
και κάποιος άλλος να έχει την ίδια ιδέα. Αρκεί να πάρω φόρα και να σημαδέψω 
σωστά αυτή την φορά. Κοντεύω να γίνω όλος μπλε από τις μελανιές. Θα τα ακούσω 
πάλι από την μάνα μου. Φτου, δεν έκανα πολύ θόρυβο. Προσπαθώ να βολευτώ, 
αυτό το βρωμερό τσαλαπατημένο πράγμα που χώθηκε στα πλευρά μου όμως 
διαφωνεί. Τουλάχιστον ανακάλυψα επιτέλους που είχε πάει το μαξιλάρι μου. 
Περνάμε φανταστικά, καταπληκτική ιδέα αυτή η εκδρομή. Μακάρι να έβρισκα το 
πρόγραμμα , να θυμηθώ που μας πήγαν σήμερα. Μόνο μερικές σκόρπιες εικόνες 
μπορώ να ανακαλέσω κι αυτές όταν η ξενάγηση διέκοπτε βίαια τον γαλήνιο ύπνο μας. 
Ας μίλαγαν πιο σιγά, δεν σέβονται τίποτα πια οι μεγαλύτεροι. Αν δεν είχα τα 
ακουστικά στα αυτιά μου, θα ρώταγα κάποιον από αυτούς που παίζουν με τα κινητά 
τους. Ψιλοβαριέμαι και το στόμα μου έχει στεγνώσει. Καλή η σκέψη να ξεσηκώσουμε 
τα ράφια της κάβας δίπλα στο εστιατόριο που φάγαμε. Η πίσω πόρτα της τουαλέτας 
που έβγαινε στον κεντρικό μας ήρθε κουτί. Δεν ξέρω σε ποιο δωμάτιο τα έχουν πάει, 
χθες που μας έκαναν έλεγχο τα περνάγαμε από μπαλκόνι σε μπαλκόνι για να μην τα 
βρουν. Ευτυχώς δεν γκρεμίστηκε κανένας, είμαι καινούριος στο σχολείο και δεν έχω 
πολλούς φίλους. Μυρίζει άσχημα εδώ μέσα. Κάτι θα έχει ψοφήσει, δεν νομίζω να 
φταίει που έχουμε να κάνουμε μπάνιο από τότε που ήρθαμε. Δεν την ξαναπατάμε 
όμως και το διαδίκτυο θα στερηθεί τις εντυπωσιακές φωτογραφίες μας αυτή την 
φορά. Αλλιώς οι συμμαθητές μας, θα μας καμάρωναν ολόγυμνους και μόνο τους 
πιο τυχερούς με σαπουνάδες στα επίμαχα σημεία. Πρέπει τώρα να κάνω μερικά 
τηλέφωνα στους δίπλα να μάθω τι σχεδιάζουν για αργότερα. Μην ξεχάσω να πάρω και 
μερικά νούμερα στην τύχη. Όσοι τουρίστες ήθελαν να ξεκουραστούν, ας έμεναν στην 
χώρα τους. Άντε μην τα πάρω πάλι με την πάρτη τους. Όταν οι πρόγονοι μας 
ανακάλυπταν τον ύπνο, αυτοί δεν είχαν ακόμα νυστάξει. Ένα από τα παράθυρα 
βλέπει στην εσωτερική αυλή. Πολύ βαρετό μέρος μου φαίνεται, δεν υπάρχουν 
πολλοί να ενοχλήσουμε εκεί. Εκτός ίσως από τους συνοδούς μας, η κυρία Μαρίνα 
πάει εδώ και ώρα πάνω κάτω και μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο. Όπου να' ναι θα 
εμφανιστεί και ο κύριος Αιμίλιος. Πολύ την γυροφέρνει τελευταία αλλά δεν νομίζω 
ότι θα του κάτσει τελικά. Αλλού είναι χαμένη αυτή. Έτσι πρόλαβε να μου πει η Ειρήνη 
πριν κλειστεί στο μπάνιο μαζί με τον Αλέξη. Τουλάχιστον κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν 
τα προφυλακτικά που κουβαλήσαμε με τόση αισιοδοξία και σιγουριά. Ευτυχώς 
πρόλαβα να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου. Σχεδόν έσβησε το ψεύτικο μουστάκι 
που μου ζωγράφισαν στο λεωφορείο αλλά το κραγιόν στα χείλη μου ήταν το καλό, 
το αδιάβροχο. Θα χρειαστώ οπωσδήποτε βοήθεια. Μα που έχουν πάει επιτέλους όλες 
οι γυναίκες ; Μεταφέρω τα ελάχιστα ψιλά που έμειναν στις τσέπες μου σε ένα παντελόνι 
που φαίνεται καθαρό. Το έλεγα ότι έπρεπε να κρατάω περισσότερα λεφτά αλλά τον 
έπιασαν οι τσιγκουνιές τον πατέρα μου. Πάλι με δανεικά θα την περάσω κι απόψε. 
Τέλειωσε και η κάρτα του κινητού μου, δεν μπορώ να τους πάρω στο σπίτι για να τους 
τα ψάλλω. Εξάλλου δεν προλαβαίνω, ήδη ξεκινάει η πρώτη σκυταλοδρομία μέχρι την 
αποθήκη ιματισμού. Τα άμοιρα τηλεχειριστήρια χρησιμοποιούνται με πολλή φαντασία, 
κρίμα που δεν είναι ξεκλείδωτοι και οι πυροσβεστήρες στον διάδρομο. Η Κατερίνα 
εξαφανίστηκε, έδειχνε πολύ στενοχωρημένη νωρίτερα και φοβάμαι ότι θα κάνει κάτι 
κακό στον εαυτό της. Λες και φταίει αυτή που χωρίζουν οι δικοί της. Οι αθεόφοβοι 
θεώρησαν βολικό να της το ανακοινώσουν απόψε που θα ήταν με τους φίλους της. 
Δεν διέθεσαν χρόνο ούτε για να της δώσουν κάποιες εξηγήσεις. Και ο Δημήτρης όμως 
δεν είναι καλύτερα. Κάνει συνέχεια εμετό αλλά ευτυχώς μόνο στο δωμάτιο του. Μα 
κι αυτός δεν άφησε τίποτα που να μην το δοκιμάσει. Λες και ήταν χρόνια νηστικός. 
Ελπίζω να γίνει καλά μέχρι το Σάββατο που μας έχει καλέσει για πάρτι στο εξοχικό 
τους με την πισίνα. Ο κύριος Αιμίλιος βρήκε παρέα ακόμα κι εδώ. Μιλάει ήδη με πολύ 
κόσμο στον διάδρομο. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί ακούγεται τόσο εκνευρισμένος, ίσως 
έχει αϋπνίες. Κι εμάς μας χτύπαγαν την πόρτα προηγουμένως αλλά δεν είχαμε διάθεση 
για κουβέντες. Πόσο μάλλον στα Αγγλικά. Ας το κάνει η κυρία Μαρίνα που είναι της 
ειδικότητας. Όπου να' ναι όλο και κάποιος από τους καθηγητές μας θα έρθει να μας 
αρχίσει στις. παρατηρήσεις. Φασαρία, φωνές και πολλές κούφιες απειλές, μέχρι του 
χρόνου θα τα έχουν ξεχάσει όλα. Μακάρι να τους την πουν επιτέλους από την ρεσεψιόν 
μήπως ηρεμήσουν λίγο. Πολύ αέρα έχουν πάρει, λες και από την κοιλιά της μάνας τους 
βρέθηκαν κατ' ευθείαν να κάνουν μάθημα. Χωρίς να έχουν περάσει ποτέ από τα θρανία.
 Με πήρε ελάχιστα ο ύπνος στην καρέκλα και μάλλον μου έπεσε το τσιγάρο που 
κρατούσα. Τραβάω απότομα το ποδοπατημένο σεντόνι που κοκκινίζει δίπλα μου. 
Το μόνο που δεν κάναμε εδώ ήταν να βάλουμε φωτιά. Ευτυχώς είναι μόνο το φωτάκι 
του τηλεφώνου που αναβοσβήνει από κάτω. Πρέπει να βιαστώ, οι άλλοι είναι από ώρα 
στο λεωφορείο. Παίρνω ότι βρίσκω πρόχειρο μπροστά μου και κατρακυλώ στην 
μαρμάρινη σκάλα. Πρόλαβα τελευταία στιγμή να ανταλλάξω το λερωμένο μποξεράκι 
που άφησα πίσω με μια μεγάλη πετσέτα με κεντημένο το λογότυπο του ξενοδοχείου. 
Μην φύγω και με άδεια χέρια, χωρίς ένα αναμνηστικό. Το αεροπλάνο πηγαίνει πάνω 
κάτω και τα ντουλάπια από πάνω μας τρίζουν απειλητικά. Ο πιλότος μας ενημέρωσε 
για πιθανές αναταράξεις αλλά εγώ τα έχω κάνει πάνω μου. Και αυτοί οι αναίσθητοι 
καθηγητές μας κάθονται στις θέσεις τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Άσε που νομίζω 
ότι τους είδα να χαμογελούν όταν κάποια στιγμή φωνάξαμε από τον φόβο μας. Ας 
φτάσουμε γεροί Παναγία μου κι εγώ θα διαβάζω να γίνω ο καλύτερος μαθητής του σχολείου.
Ψάχνω τον πατέρα μου ανάμεσα στους γονείς που μας περιμένουν. Δεν το έχει σε τίποτα 
να καθυστερήσει. Δεν θα έχει τελειώσει ακόμα την σύσκεψη στο γραφείο του. Υποθέτω 
ότι έχουν κάποια σχέση τα περίεργα μηνύματα που είδα τυχαία στο κινητό του. Θέλω να 
τον αγκαλιάσω, όταν τον βλέπω, αλλά το αφήνω για άλλη μέρα. Μόνο εγώ θα ξέρω πόσο 
μου έλειψε η οικογένεια μου. Πεινάω σαν λύκος και η μάνα μου θα πέρασε όλο το πρωινό μαγειρεύοντας τα αγαπημένα μου φαγητά. Κλείνω την πόρτα του αυτοκινήτου μας αργά, 
όσο βάζει τα πράγματα μου στο πίσω κάθισμα. Ωχ, ξέχασα να δώσω το χαζό αρκουδάκι 
που αγοράσαμε για τον κύριο Αιμίλιο. Δεν πειράζει, από βδομάδα. Κατεβάζω το τζάμι και 
ρίχνω μια ματιά ευγνωμοσύνης στο ταλαιπωρημένο αεροσκάφος που τα κατάφερε μια χαρά. 
Οι σταγόνες της βροχής με καλωσορίζουν πίσω. Χαμογελώ στην Κατερίνα που στέκεται πιο 
πέρα αγκαλιά με τους γονείς της. Κι ας μένουν πλέον χωριστά. Συνειδητοποιώ ότι ήμουν υπερβολικός, τέλος όμως καλό όλα καλά. Σιγά μην αρχίσω τώρα το διάβασμα ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ψάχνετε ακόμα ;

Φίλοι και γνωστοί !