Άστεγοι. (Ιστορίες της κρίσης από έναν κτηνίατρο)

Του Σταμάτη Σβορώνου,
Κτηνιατρική κλινική "Κτηνιατρική Περίθαλψη", Λιανή Άμμος, Χαλκίδα
Αναδημοσίευση από το f/b, Κτηνιατρική Περίθαλψη

"Σταμάτησε ενα αυτοκίνητο εξω απο το ιατρείο, κατεβηκε ενας κύριος και μου έφερε δυο γατακια σε ενα χαρτοκουτο. Μου εξηγησε οτι ηταν πεταμενα στο δρόμο και τα τραβολογούσαν κατι πιτσιρικια και αποφασισε να τους δωσει μια καλυτερη ευκαιρια. Τα εξετασα και ηταν κουκλιά.
Ξαφνιαστηκα λοιπον οταν μου ζητησε να τα δώσω κάπου και τον ρώτησα γιατι δεν τα κρατάει ο ιδιος.
Χαμογέλασε πικραμένα και μου λεει 'δεν μπορω γιατι ειμαι άστεγος'. Επειδή έναςκαλοβαλμένος κυριος με αυτοκινητο δεν ειναι η εικονα που ειχα για τους αστεγους πιστεψα οτι παρακουσα,και ετσι ξαναρωτησα 'τι εννοείτε;'
Ίσως με θυμαστε, μου ειπε, είχα ενα σκυλο και ερχομουνα σε σας παλια. Τα εχασα ομως ολα. Δουλειά,σπιτι οικογενεια πανε ολα.Τωρα κοιμαμαι στο αυτοκινητο.
Οταν εφυγε και εμεινα μονος με τα γατακια,η πρωτη μου σκεψη ηταν δεος για την τυχη του ανδρος.
Η δευτερη ηταν θαυμασμός στο μεγαλείο καρδιας, που ειχε ο τσακισμενος απο την μοιρα, να νοιαστεί δυο αδέσποτες ψυχές!
Άρα έχουμε ελπίδα, σκέφτηκα..."