ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΛΤΟ

(Στάλθηκε από την Loukritia) 

Βράδυ παραμονής Χριστουγέννων!!
Έξω έκανε πολύ κρύο και το χιονόνερο είχε αρχίσει ένα τρελό χορό.
Ο Νικόλας, μαζί με τη μικρή αδερφή του, τη Νεφέλη έπαιζαν με το

μουσικό κουτί δίπλα στο φανταχτερό, στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ήταν ένα κατακόκκινο, όχι πολύ μεγάλο κουτί που με το που το άνοιγες 

έβγαζε χριστουγεννιάτικες μελωδίες, ενώ ένας μικρός Άη Βασίλης χόρευε 

πάνω στο καπάκι κρατώντας το σάκο του. 

Το σπίτι από το πρωί μοσχομύριζε από τις λιχουδιές που έψηνε η μητέρα τους.
Ο αέρας τώρα μύριζε λιωμένο βούτυρο, βανίλια, κανέλα και γαρίφαλο.
- Μαμά, μπορούμε να περιμένουμε απόψε τον Άη Βασίλη εδώ στο σαλόνι; 

Δεν έχουμε σχολείο αύριο για να ξυπνήσουμε νωρίς.
Είπε η μικρή Νεφέλη όλο νάζι στη μητέρα της.
- Αχ γλυκιά μου, ο Άη Βασίλης δε θέλει τα μικρά παιδάκια να μένουν ξύπνια 

και να τον περιμένουν, γιατί θέλει τα δώρα του να ναι έκπληξη και να δει τη 

χαρά σας. Και συνέχισε θέλοντας να δείξει ότι αυτή η κουβέντα δεν έπρεπε 

να πάρει συνέχεια γιατί, ίσως και να χαμε κλάματα.
- Σε λίγο το τραπέζι είναι έτοιμο γιαυτό να πάτε να πλύνετε τα χέρια σας.
Τα δυο παιδιά παράτησαν το κουτί και πήγαν στο μπάνιο όπως τους είχε πει 

η μητέρα τους – μάλιστα η Νεφέλη ήταν λίγο κατσούφα, αφού η μαμά είχε 

πει όχι-
- Νεφέλη! Είπε ο Νικόλας σοβαρός σοβαρός
- Σήμερα ο Μιχαλάκης μου είπε ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Μάλιστα 

είπε ότι τα δώρα μάς τα αγοράζουν οι γονείς μας και καλά θα κάνουμε να 

μην πιστεύουμε όλες αυτές τις μπούρδες που λένε.
Τρομοκρατημένη η Νεφέλη τον κοίταξε καλά καλά και είπε:
- Tι;
Την ίδια στιγμή ακούστηκε η φωνή του πατέρα τους που μόλις είχε γυρίσει 

από το γραφείο του.
Το στρωμένο τραπέζι τους περίμενε, το φαγητό φαινόταν νοστιμότατο καθώς 

όλοι πεινούσαν. Η μικρή Νεφέλη όμως πριν πάρει τη θέση της, κούρνιασε στην 

αγκαλιά του πατέρα της με αναφιλητά και του είπε:
- Μπαμπά μπαμπά μου, ο Μιχαλάκης είπε ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης.
Και πριν προλάβει να πει οτιδήποτε εκείνος, χτύπησε το τηλέφωνο που ήταν 

στο σαλόνι και σηκώθηκε να απαντήσει. Σε ένα λεπτό ξαναγύρισε για να πει 

ότι έπρεπε να πάει κάπου οπωσδήποτε. Όταν θα επέστρεφε θα τους εξηγούσε 

τα πάντα. Φόρεσε το παλτό του με γρήγορες κινήσεις, άρπαξε τα κλειδιά του 

αυτοκινήτου και έφυγε. Τα παιδιά είχαν σαστίσει, ενώ η μητέρα τους σερβίριζε 

με κάποια αγωνία στο πρόσωπο της. Μπαίνοντας στο εφημερεύων νοσοκομείο 

ο πατέρας των δυο μικρών παιδιών βλέπει τη μητέρα του Μιχαλάκη να κλαίει.
- Τι έγινε βρε Ελένη; τη ρώτησε.
- Αχ βρε Βαγγέλη, ένα αυτοκίνητο χτύπησε τον Μιχαλάκη μου καθώς πήγαινε 

να περάσει το δρόμο. Είναι στο χειρουργείο, οι γιατροί είπαν ότι χρειάζεται αίμα 

άμεσα. Και αμέσως σκέφτηκα εσάς. Μπορείς σε…..
- Και το ρωτάς Ελένη;
Αμέσως μπαίνει σε ένα θάλαμο που απ΄έξω έγραφε με μεγάλα κόκκινα γράμματα 

ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ Αφού ενημερώθηκε για όλα και ότι πρόκειται για το μικρό που 

ήταν στο χειρουργείο, μια νοσοκόμα του έδειξε που να καθίσει και να σηκώσει 

ψηλά το μανίκι του. Όταν τελείωσαν, η νοσοκόμα τον ρώτησε αν ζαλιζόταν 

δίνοντας του ένα πλαστικό ποτήρι πορτοκαλάδα.
- Θα μου πείτε παρακαλώ και το όνομα σας για να ξέρουμε από ποιόν είναι; 

Ρώτησε η νοσοκόμα.
Ο πατέρας των παιδιών σκέφτηκε λίγο και στο τέλος είπε:
- Γράψτε, ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Φόρεσε το παλτό του και έφυγε.