του παιδικού θυμού
Το 1988 γνωρίσαμε τον «θυμωμένο Αρθουρ», χάρη στον οποίο ο Ιάπωνας
Satoshi Kitamura κέρδισε το βραβείο «για τον πιο εντυπωσιακό νεοεισερχόμενο
στη βρετανική εικονογράφηση» (1983): «Φτάνει!», είπε ο παππούς του. «Σταμάτα
πια». Αλλά ο Αρθουρ δεν σταμάτησε. Και έγινε ο θυμός του μεγάλος σεισμός
που ράγισε τη γη απ’ άκρη σ’ άκρη, όπως ραγίζουν τα αυγά στα χέρια ενός γίγαντα.
«Φτάνει!», είπε η γιαγιά του. «Σταμάτα πια». Αλλά ο Αρθουρ δεν σταμάτησε.
Και έγινε ο θυμός του παγκόσμια έκρηξη...Τον ερχόμενο Μάιο θα γνωρίσουμε τον
«Θυμό της Αλίνας», με μιαν ονειρική γαλλική εικονογράφηση: «Η Αλίνα είναι τόσο
θυμωμένη, που τα μαλλιά της σηκώνονται ψηλά και ανοίγουν σαν φωτοστέφανο
που τρέμει γύρω απ’ το πρόσωπό της. Τόσο θυμωμένη, που τα μάτια της λαμπυρίζουν
σαν αστέρια που θα μπορούσαμε να δούμε ακόμα και στην ηλιόλουστη μέρα. Τόσο
θυμωμένη, που μόλις οι πατούσες της αγγίζουν το ξερό χορτάρι, αυτό παίρνει φωτιά.
«Μωρό μου», της λέει η μητέρα της καθώς επιστρέφουν στο κρυστάλλινο παλάτι,
«νομίζω πως υπερβάλλεις. Είσαι λίγο κακομαθημένη...».